Een dag of wat geleden een artikel in de FAS gelezen, waar ik me werkelijk voor geen meter in kon vinden of het als zodanig herkennen. Het ging over de taakverdeling man-vrouw in het huishouden. Het feit, dat de emancipatie met grote schreden door de maatschappij is getogen, maar bij de voordeur is gestopt en in het huishoudelijk werk nauwelijks effect heeft (gehad).
Vrouwen poetsen, wassen, koken, doen boodschappen, zorgen voor de luiers, het huiswerk, organiseren de hele deksele gezinszooi, etc. Vrouwen van nu, niet hun oma's uit de jaren '50. Ik ben zo'n vrouw nog nooit tegengekomen. Koken kunnen ze niet, de kleren die verwassen zijn waren steeds het werk van een vrouw, schoonmaken gebeurd alleen voor de eerste indruk en organiseren & vrouwen .... dat is naar mijn weten een contradictio in terminis, maar blijkbaar bestaan zulke vrouwen wel.
Aardig waren de argumenten die werden aangedragen. Behalve het 'Zo is de man nou eenmaal' was het vooral een kwestie van het vragen zat zijn, gestopt zijn met achter hem aan te lopen, het beter en sneller zelf kunnen doen, etc. Dat herken ik wel, maar dan omgekeerd. Bij die paar dingen die ik per uitzondering niet doe, ben ik weliswaar gestopt om er achteraan te gaan, maar doe het ook absoluut niet zelf. Laat de boel maar versloffen. Het rare met vrouwen is, als je een taakverdeling maakt bemoeien ze zich het liefst tegen de dingen aan, die nièt tot hun takenpakket behoren. Zeg een vrouw, dat ze zich niet met de keuken moet bemoeien en ze is met veel niet bezig maar wel met de keuken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten