Laat vandaag. Zeven of acht uur zou geen verschil moeten maken ware het niet dat de blaascontrole van Rosa en Mopke nog steeds vrij nauw luistert èn niet lang na achten de werklui verschijnen en dat geeft chaos. Chaos in de ochtend heeft niet mijn voorkeur dus net na achtend het bed uit geschoten, in een vloek en een zucht de inwendige honden verzorgd en de deur uit. Ik was net op tijd. Terwijl ik de heuvel beklom zag ik de auto met de werklui het dorp in rijden.
Geen grote ronde vandaag. Koffieservies voor de werklui moet nog afgewassen en gedroogd worden en ik moet ook iets met het werk, voordat ze lang en breed een de slag zijn. Een koude start kortom. Gelukkig ben ik er nog steeds toe in staat. Ik heb er nooit van gehouden, maar dat heeft me in de jaren bij Sociale Wetenschappen er nooit van afgehouden om de tijd tussen bed en bureau in de ochtend zo kramp mogelijk te houden.
Met een beetje geluk was het minder dan 20 minuten. Half acht in de Uithof en dan heerlijk een uur vrijwel alleen op de afdeling en in alle rust de ene werkroutine na de andere opstarten. Ruim een uur later kwamen de collega's een voor een binnen druppelen. Voordat die aan de slag gingen waren er heel andere routines die afgewerkt moesten worden. Tegen die tijd was het minstens half tien en ik klaar met het werk voor die dag, maar dat terzijde. Het is toen, dat ik koffie drinken heb leren waarderen. Het enige positieve iets wat ik aan die periode heb overgehouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten