Feest in het dorp. Een trouwerij. Ben benieuwd of zo alle dorpse toeters en bellen van stal halen. Zo ja, dan gaat dat een hele heisa worden, zeker als ook de bruid uit het dorp afkomstig is. Een hoop getoeter van tussen bruid- en bruidegoms ouderlijke huizen heen en weer scheurende auto's, dan te voet naar de kerk en tijdens de dienst worden touwen over de weg gespannen en met tapijten behangen. Het passeren van elk zo'n hindernis op de terugweg kost het paar tijd, iemand steekt een verhaal of over bruid en/of bruidegom, drank, natuurlijk moet daar op gedronken worden, en geld om het hindernis te mogen passeren. Ik heb het al een keer meegemaakt.
Gisteravond is in elk geval de toegangspoort van de plek, waar de bruidegom woont, versierd met dennengroen, linten en strikken. Ik mis de ballonnen. Het feest wordt in Agnita gevierd. Zonde ik had wel een avond folklore- en zigeunermuziek willen horen. Maar ja, het zal wel weer zo'n feest zijn met voldoende donerende genodigden om uit de kosten te kosten. Hier zo'n 200-300 personen, maar ik heb onlangs begrepen dat het nog gekker kan.
In een dorp in de bergen ten zuidwesten van Sibiu doen ze het niet voor minder dan 1000 personen. Dan wordt een tent opgezet op het dorpsplein en 2 of 3 dagen gevierd ... en dat voor ongeschreven donatie van 'slechts' 350 lei pp. Zou mijn feest niet zijn. Een paar honderd genodigden overstijgt al mijn feestgevoel. Bij duizend kun je je als feestvarken enkel verloren voelen in de massa. Gelukkig had ik van al dat geen weet toen we onze bruiloft hebben geregeld en het bij een overzichtelijk 80 personen is gebleven. Of zoiets. Het exacte aantal staat me niet meer bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten