Met het klimmen der pageviews ... Na 5,5 jaar rond de 550 gehangen te hebben met een enkele piek omhoog maar ook naar beneden per september vorig jaar naar ruim 1800 geschoten en dat in éen jaar tijd stapsgewijs zien opklimmen naar bijna 2600 in de afgelopen mnd. Een groei die zwaar leunt op het in die tijd verschenen interesse uit Italiaanse hoek, maar ook zonder de Italiaanse steun is in die tijd het aantal bezochte pagina's verdubbeld terwijl het aantal bijdrages maar met 10-15% is toegenomen en daarna zelfs ongeveer gelijk is gebleven. Dit jaar geen dubbele groeicijfers.
Kortom de 3000 onder handbereik. Aantallen van niks in de wereld van likes en volgers maar het stemt mij tevreden. En dat voor iemand, die zegt, dat hij het alleen voor zichzelf doet! Zou dat echt het geval zijn geweest, dan zouden er bijdrage-vrije periodes zijn geweest. Dat weet ik haast zeker. Op een hoop, zo niet alle andere terreinen in mijn leven is het hollen of stilstaan of, zo je wilt, een onregelmatige aaneenschakeling van oprispingen.
Zelfs de afwas lukt niet iedere dag. Het is vergelijkbaar met het uitlaten van de honden. Met regelmaat verlang ik 's ochtends naar een hondenvrije dag om enige minuten later alsnog uit bed te stappen en met de honden op pad te gaan. Eenmaal in de benen voelt het altijd weer goed aan. Voordat ik de heuveltop bereik, heeft de aarzeling lang en breed plaats gemaakt voor lol en tevredenheid. En dan zijn de honden, de drie gezusters geheel afhankelijk van mij, wat, neem ik aan, bij de bloglezers niet het geval is. Maar het stimuleert, de wetenschap dat her en der gelezen wordt, wat ik in woorden probeer te vangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten