Belangenbehartiging

 Gisteren op een aantal artikelen gestuit die je weer een keertje met de neus op het feit drukken. dat je als belanghebbende, normale mens eigenlijk aan alle kanten belazerd wordt voor andermans belangen.

 Eerst het artikel in de VK: 'Deze dokter adviseert: slik minder pillen' (31augustus 2018), waarin een hoop (gefundamenteerde) vrgtkns worden gezet bij (de totstandkoming van) nwe medicijnen of zoiets als de griepprik.

 "Wat voor merkwaardige zaken zijn u de afgelopen decennia opgevallen?

‘Chronische aandoeningen die worden onderzocht in een studie van acht weken. Medicijnen die niet met de bestaande behandeling worden vergeleken, zodat je niet weet of ze iets toevoegen. Bijwerkingen die worden verdoezeld. Zo werden de jongeren die suïcidaal raakten van antidepressiva in onderzoeken weggeschreven als emotioneel. Een nieuw medicijn dat wordt vergeleken met een oud, bestaand middel in een veel te hoge dosering waardoor het oude middel meer bijwerkingen geeft en het nieuwe middel er gunstig uitspringt. Zal ik nog even doorgaan? Het is een waslijst aan zaken.’"

of

"Maar als je een hoge bloeddruk hebt en je slikt een pil dan gaat je bloeddruk toch omlaag? En dat is toch beter voor je gezondheid?

‘Ja, die pil werkt meestal wel, maar helpt die ook? Krijgt een patiënt door het slikken van de pil minder snel een hartaanval, gaat hij minder snel dood? Dat is maar zeer de vraag. Het number needed to treat, het aantal patiënten dat een middel moet gebruiken om bij een van hen effect te hebben, is nooit 1.

‘Als 20 mensen een paracetamol slikken tegen hoofdpijn door spierspanning, dan werkt die pil maar bij een van hen. En dat is nog best een goede score, want uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat het aantal patiënten dat een medicijn moet gebruiken om één incident te voorkomen doorgaans heel hoog is. Fabrikanten mogen hun middelen in de handel brengen als ze in onderzoek een statistisch significant effect bewerkstelligen, maar dat betekent nog niet dat al hun patiënten er beter van worden.’"

 Vervolgens het interview met Dijsselbloem in de VK nav het verschijnen van zijn boek 'De Eurocrises - Het verhaal van binnenuit.' en de reactie daarop in Feynman en de feiten op GeenStijl:

 Hoewel Dijsselbloem niet probeert om een jubelend succesverhaal te maken van de (zg) redding van Griekenland is het het verhaal van de EU waarin geprentendeerd wordt dat men met het redden van Griekenland bezig is geweest, maar in feite grote Europese banken van de ondergang heeft gered over de rug van de Europese belastingbetalers muv de Grieken dan. Maar dat is allang bekend, hoe hard het van officiële kant ook ontkend is.

 Maar nu doen alsof Griekenland weer boven Jan is of er binnenkort zal komen is de Europese burger als een kind van vier behandelen, dat nog in sprookjes gelooft. Griekenland is het mes op de keel gezet en de ervaring leert, dat als je zoiets doet, je niet automatisch moet denken, dat nu gedaan wordt, wat jij wilt.

 En natuurlijk moet ook Varoufakis ff op z'n nummer gezet worden en door Dijsselbloem afgedaan als niet-ter-zake-doende. Dat is nog maar de vrg, zoals ook Feynman opmerkt:

 "Yanis (Varoufakis) schreef dat hij in Brussel een slikken of stikken-omgeving tegenkwam. Er was geen interesse om Grieken aan het werk te zetten. Dalende werkloosheid geeft stijgende belastingopbrengsten vanuit arbeid en consumptie. Dijsselbloem zet hem weg als een dorpsgek, terwijl Yanis wijst en wees op het gebrek aan economische groei.

Voorzitter van die vergadering, Dijsselbloem geeft dat nu ook eindelijk toe: "Het enige dat we moesten doen was eenheid uitstralen en zeggen dat we in gesprek waren over een noodpakket om de boel te stabiliseren. Varoufakis moest daarbij beloven dat hij oude afspraken na zou komen en dat de leningen werden terugbetaald.”

De oude afspraken waren leidend, niet hun schade. Stoom afblazen mocht, onderhandelen of samenwerken niet."

en Feynman wijst op zijn beurt Dijsselbloem in de hoek:

 "Dijsselbloem profileert zich als Europees staatsman en komt met een autofellatio dagboekje. Daarvan is weinig meer te controleren, omdat alle belangrijke vergaderingen tijdens de crisis niet genotuleerd zijn. Als echte maffioso zijn er geen sporen achtergelaten, blijft onduidelijk wie de capo di tutti capi is en hoe zijn burgers in Nederland & Griekenland zijn afgeperst. Bij het ESM is deze bestuurscultuur van onschendbaarheid en geheimhouding opgenomen in de oprichtingsakte."

 Helaas zijn we weer van de toekomst en de terugblik afhankelijk om te bepalen wie hier werkelijk verkeerd zat. Ik gok op Dijsselbloem, omdat die meer met Pan-Europese belangen en het Grootkapitaal bezig is geweest dan met de belangen van de Grieken.