Is het nu de beurt aan Katrien? Misschien zie ik inmiddels spoken op dat vlak maar mevrouw wil vandaag niet in de benen komen. Heeft wel gegeten maar verroert zich niet van haar plek. Ze beweegt enkel haar hoofd. Ademt zwaarder (?) dan normaal. Om meerdere redenen de verkeerde timing. Al zul je bij zoiets zelden van een goede timing kunnen spreken.
Het had slechter gekund. Een paar mnden geleden met -27 op de thermometer. Neemt niet weg dat de beoogde begraafplek nog bedolven is onder bouwmaterialen. Ja, die had ik in gedachten al gereserveerd. Zo straks maar eens beginnen met die vrij te maken. Waar had ik het laatste ook weer over? Al dingen dingen die ongevraagd de toch al bijna afwezige structuur steeds weer doorkruisen? Nou, we hebben d'r weer een.
Laat ik hopen, dat ik me vooral vergis en de dame straks, stram als ze is, weer rond scharrelt. Behalve qua te ruimen rommel is mijn gemoed niet berekend op een volgende verstoring. Je zou denken, dat daar inmiddels een dikke laag eelt op zou moeten zitten. Helaas is eerder van overgevoeligheid sprake. De zon schijnt, daar moet ik me maar aan optrekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten