Geen triest en treurige dag in Transylvanië, wel traag, trager dan traag. Stroop eerst, kauwgum daarna en nu zou ik het willen vergelijken met uithardend beton. De lamsbout ligt in de slowcooker. De rest van het halve beestje heb ik van het bot gesneden en het vet en botten aan de honden gevoerd. Dat was zo'n beetje het actieve gedeelte van vandaag. Niks geen afwas, geen beweging anders dan de uitloop met de honden, geen kerk(hof) wel de Penny voor melk en citroenen (nog vergeten ook). Tweede Paasdag, als het kan, maak je er gebruik van.
Ik hang weer ff. De val is voor het moment gebroken, de losgeschoten lift ergens tussen top en kelder blijven steken. Of en hoe het verder gaat, is moeilijk te voorspellen. Het bezig zijn en vooral blijven is de bepalende factor, denk ik. Geen siësta dus. Schouderklopje!
Nu kan ik de avond overbelasten met irreële voornemens. Ga ik niet doen. Zien hoe de lamsbout smaakt, lijkt me wel aardig. Verder laat ik alle opties open. Schrijven, lopen, barbezoek, tafel opruimen .... het kan allemaal en meer nog ook. Alleen het feit dat ik in bed ga belanden voor de klok van twaalven lijkt me met redelijke zekerheid voorspelbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten