Wakker met het idee dat een hoop moet. Niet prettig. Maar voor een hoop dingen geldt, dat als ik ze eerder gedaan had, ze nou niet zouden 'moeten'. Zo wordt 'willen' 'moeten' en de afkeer gestimuleerd. Dom en zelden zo helder, dat je de meeste dingen uiteindelijk zelf doet.
Wil het allemaal een beetje leuk blijven moet de dagen dubbel zolang zijn of ik de helft van wat ik zou willen gewoon definitief wegstrepen. Ik ga niet meer stressen om alles, wat gedaan moet worden, gedaan te krijgen, maar heb ook geen zin om steeds weer met zo'n knagende onvrede geconfronteerd te worden. Zeker niet 's ochtends bij het ontwaken of midden in de nacht als ik wakker lig, wat ik -by the way- alweer dagen niet gedaan heb.
Structuur, regelmaat ipv het ene ding naar het andere te hobbelen. Vanalles wat, iedere dag weer. Je niet iedere dag weer lastig vallen met de vraag, wat je gaat doen. Gewoon direct weten: dat, dat, dat en dat. Blog, huis, tuin, beesten, etc. Vooral niet teveel 'etc.'. Bezigheden, die je de rug toe keert, daar verlies je het contact, de betrokkenheid mee, gaan tegenstaan. Eerst vind je niet de tijd om er me bezig te zijn en tenslotte richt je je op andere zaken om er vooral niet mee aan de slag te moeten. Menselijk, als ik me niet vergis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten