Na een week met de standaard ergernissen, fysieke dwarsliggerij en als kers op de taart een voor weken uitgeschakelde Mariana stel ik voor om na een rustig weekeinde volgende week alles voor de afwisseling van een leien dakje te laten lopen. Deal? Beetje aardig weer, meewerkende bedrijven en instanties, mijn animo in de plus, de juiste energieverdeling tussen dag en nacht, geen onverwachte toestanden noch goed noch ongewenst ....
Is dit alles? Is niet geheel onbescheiden, maar toch. Ik ben toe aan een frustatieloze week. Geen vastlopers noch ongeleide toestanden, waar ik achteraan moet rennen. Gewoon zien dat de dingen, die je je voorneemt lukken. Dat slepende zaken afgehandeld kunnen worden. Dat wat op het bord erbij komt niet de hoeveelheid overtreft, die je eraf hebt weten te werken. Een week waar ik over een week tevreden op kan terugzien ipv blij zijn ze overleefd, nou ja doorstaan te hebben.
Gewoon een ouderwetse week. Zo dat nog kan met alles wat sinds 'vroeger' is veranderd. Vroeger was het leven niet zozeer beter, tegenwoordig kost alles gewoon meer moeite en daar baal ik van. Ja, het idee dat dingen vanzelf gaan, dat is wat ik mis. Dat begint soms al bij het opstaan. En zo niet dan is het altijd wel ergens in de loop van de dag, dat de tank leeg en het duwen geblazen is. Da's zo jammer. Maar volgende week dus ff niet. Ok?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten