Het is altijd groot(s), iets met de voorbereiding van een feest/maaltijd, waar doorheen iets met de middelbare school/universiteit, een paar bekenden, wat familie en tegenwoordig liften ipv trappen. Zie daar de cocktail van mijn nachtelijke fantasiën.
Nu kun je met dromen altijd al een hoop kanten op. Zo gecombineerd is in feite het eind zoek. Alles kan een verlangen naar, en waarschuwing, een angst, een belofte en meer zijn. Ga er maar aan staan. Zo opzich zegt het weinig. Voorspellende krachten zijn een leuk idee, maar voert me te ver. Leg ik er mijn huidige leven langs dan maken de dingen al meer zin, hoewel ze ook dan voor meerdere uitleg vatbaar blijven, zeker in combinatie.
Het 'grootse' zou kunnen wijzen op een zekere beklemming in het huidige bestaan. Dat ik niet feest maar met de voorbereidingen bezig ben, maakt duidelijk, dat ik niet ben waar ik zou willen zijn en er nog werk te doen is. Die steeds weer opduikende school- cq leertijd met of zonder leraren en wel of geen examentoestanden moet iets te maken hebben met het gevoel iets te missen of gemist te hebben, wat ik nu goed had kunnen gebruiken. 'Bekenden en familie' lijkt me duidelijk zo in mijn uppie ver van alles wat er ooit gewoon was of door de jaren heen opgebouwd en achtergelaten is. Blijft de lift over waar het ooit voornamelijk trappen waren die ik opging. In beide gevallen gaat het opwaarts, letterlijk en figuurlijk, maar waarom nou een lift? Luiheid. Moe van het traplopen? Mag het makkelijker gaan?
Het kan natuurlijk ook, dat ..... maar dat laat ik aan anderen over. Als ik ook nog mijn nachten moet gaan uitpluizen, kom ik helemaal niet meer aan de dag toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten