zaterdag 22 april 2017

Afscheid?

 Tja, wat nu? Hier ben ik zooooooooo slecht in. Onduidelijkheid slaat ieder aanzet tot initiatief dood. Killing. Ik kan bij Katrien gaan zitten. En dan? Wachten is nou ook niet een van mijn sterkste kanten. Dat wordt ongedurig door de dag drentelen, dingen half doen en steeds weer naar Katrien toe om te kijken of iets veranderd is.

 Update (12:37): de dame strompelt met haar stramme lijf en stijve poten over de binnenplaats. Loos alarm?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten