Gisteren schreef ik als aanzet voor een volgend blogstuk de opmerking op: "Het gaat bergop en nu voor de afwisseling uit de buurt van de afgrond blijven." Provocatie? Vannacht waren het Gerbera's ipv rozen, die de muur sierden. Wel weer donkerrood. Wakker, opgejaagd, zenuwachtig en met de welbekende weinig soepel ademhaling. Ik ga me niet meer buigen over oorzaak en gevolg. Bleek de vorige keer rap ver te zoeken. Toch kan het haast niet anders dan dat het met een switch te maken heeft. Zoiets als van slecht naar beter. Van ongecontroleerd naar sturing. Alsof iets opgekrops afgereageerd moet worden. De ene toestand niet naadloos in de andere kan overgaan. En dat met een vertragingseffect. Schakelweerstand. Fysiek. Waarom dat dat dan 's nachts moet en op deze wijze blijft me een raadsel en zal dat wel blijven ook. Tenzij ergens een lampje gaat branden.
Maar goed dat zijn nachtelijke perikelen. Heeft, zeker deze keer weinig met het verloop van de dag uit te staan. Het is nat vandaag. Da's vervelender. Zat niet in mijn planning. Wordt dus geen tuindag en als ik het gejank van de kettingzagen aan de overkant zo hoor, ook geen thuisdag. Tenzij ik mijn aandacht ergens anders op kan richten. Afschuwelijk geluid. Een krantje voor de afwisseling?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten