Als het bloggen, of het gebrek daaraan een maatstaf is voor mijn activiteitsintensiteit, dan zou het gisteren een ontzettend actieve dag geweest moeten zijn. Daar valt wel wat op af te dingen. Ik heb niet veel op mijn reet gezeten. Da's waar. Per saldo valt het resultaat best tegen. Nu zijn 'resultaat' en 'activiteit' twee verschillende dingen, maar geen eerste zonder laatste.
Een hoop tijd is verloren gegaan aan wachten, praten, wachten op pratende mensen, heen en weer lopen en weer wachten. Half uurtjes die ruim een uur duren. Uurtjes die drie uur blijken te duren en tien minuten die ruim het dubbele kosten. De 'charme' van het leven op het Roemeense platteland?
Het wachten deels kunnen verzachten met zon, witte wijn en de tijdelijke hernieuwde verslingering aan een 3D puzzel app. Na twee dagen resultaatloos heen en weer schuiven van de onderdelen bleek, zoals te verwachten was, er toch een positie te zijn waarin een eerste onderdeel uit de kluwen kon worden verwijderd. De rest is dan eigenlijk niet meer interessant. Maar weinig schrijfpuf, dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten