Sneeuw .... nat, klef maar ruim 5 cm en vallende, niet de juiste weersomstandigheden om op zoek te gaan naar een vrijwel witte kat of wat er van over is. En waar zoeken? Weer een dooie? Zo ja, dan eentje van de vervelende soort, zonder stoffelijk overschot. Graven is niet alles maar ongewisheid een stuk vervelender. Typisch dat die andere twee katten een stuk levendiger zijn nu the grumpy old lady een dag afwezig is.
Dat Juul de boel tiraniseerde was me bekend, maar op deze manier had het einde niet gehoeven. Hoelang ga ik nog hopen haar gemiauw te horen? Een dag? Twee dagen? Normal gesproken had ze zich vanochtend moeten melden. Ik heb niet in alle hoeken en gaten gekeken en/of geroepen maar ik heb niet het idee, dat ze op eigen terrein is te vinden. Gisteren geen plukken vacht, bloed of erger gevonden en met huid en haar verslinden zonder sporen achter te laten doen honden zelden. Dan had ik Donna ook nooit gevonden.
Nee, mevrouw is zeer ws de tuin in gelopen en dan kan het letterlijk alle kanten op. Levend en als prooi. Een vreemd element is nu de ongedurigheid waarmee ze gisterochtend door het huis liep en steeds weer voor de deur naar buiten ging zitten. Kun je mooie verhalen omheen spinnen. Liever zou ik ze vinden en liefst gewoon zien terugkeren. De kans dat ze hier ineens weer voor de deur zit, wordt met het uur kleiner. Vervelende manier van afscheid nemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten