Een je-weet-wel poes erbij. Zielig hoopje ellende. De helft van Juul, minder dan een kwart van Snoepie, bijkomende van de verdoving. Niet wetende wat gebeurd is, behalve dat iets op de buik zit, wat er vanochtend nog niet zat. Elf mndn en bevrijdt van de terreur van het krols worden. Of heb ik Sissi iets ontnomen en mn mezelf een plezier gedaan?
Een krols kruipende en rollende kat is niet iets waar je naar uitziet. Zeker niet als dat ieder 3-4 weken weer raak is. Ik zal me niet verliezen in oneigenlijke vergelijkingen. Gelukkig lopen er in het dorp blijkbaar niet veel actieve katers rond, anders was de krolsheid allang voor de komende 6-7 mndn op natuurlijke wijze zijn opgelost.
Een nest is altijd leuk, maar wat moet je ermee? Ik weet nie, waarom maar vijf katten is ergens een maximum voor mij. Een nest gaat daar zeer waarschijnljk overheen. Dan moet je weer kiezen, etc. Geen zin. In Utrecht waren het er op een moment volgens mij vier, Frankrijk vijf en nu drie. Is eigenlijk wel mooi zo. 17, 9 en 1. Drie generaties eenlingen. Had anders kunnen lopen, heeft het niet gedaan en ik ga het niet meer veranderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten