Eens zien waar we weer houvast vinden en, als het ff kan, de duikvlucht weten te keren. De afwas? Het lam? Bezie mijn keuken en je krijgt een aardige indruk van de gemoedstoestand, waarin ik verkeer. Omgekeerd werkt dat niet. Ik kan de keuken opruimen wat ik wil, daar ga ik niet in ene vrolijk fluitend van door het leven. Was dat maar zo.
De afwas is een van de weinige bezigheden, waar ik me uiteindelijk altijd wel weer toe weet aan te zetten. Het geeft vaak wel lucht, de voldoening dat ik me toch nog ergens toe kan aanzetten. En als het ff kan dat dan weten vast te houden en voor het opstarten van een volgende iets gebruiken. Waarna dat in het theoretisch beste geval weer net iets meer energie en stimulans oplevert, waardoor met weer een andere bezigheid de sneeuwbal in beweging komt. Theoretisch hè!
Als de praktijk er vanmiddag op uitdraait, dat ik over een uur of wat in mijn bed ligt, zou ik daar niet gek van staan te kijken. Maar we gaan de theorie een kans geven, anders kan net zo goed gelijk in bed gaan liggen, had ik zelfs vanochtend beter niet kunnen opstaan. Ik heb het geprobeerd, maar zo erg was het bij nader wakker worden toch ook weer niet. Dus? Hup!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten