Het weer laat na. Niet aangenaam om buiten bezig te zijn. Het is voor de leuk tenslotte. Iets met open haard en een glas volle rode wijn. Ja, dat die drank er steeds bij komt, heeft te maken met het gebrek aan smakelijke alternatieven. Vruchtensap is te zoet. Frisdrank is alleen maar suiker. Thee laf. Koffie na een paar bakken voldoende. Water enkel geschikt per glas ter afwisseling. Melkvariaties te weeïg. Wat blijft dan over? Sterke drank? Nee, dank je. Bier? Alleen als ik echt dorst heb. Port bij nipbehoefte. Cocktails te verneukeratief. Dus? Precies, bij gebrek aan beter een wijntje. Het enige acceptabele compromis in mijn leven. Helaas calorierijk en ongetwijfeld dodelijk op de lange termijn, maar zo in de spanne van een mensenleven aardig te doen. Vnl. niet zoet, maar bij behoefte ook anders verkrijgbaar. Variatie in kleur. Eindeloze smaakverschillen. Haast iedere streek haar eigen visitekaartjes. Het verkoopt in handzame flessen of milieu-acceptabele tapkartons. Past na het ontbijt (champagne!) vrijwel overal bij. En is slechts zelden niet verkrijgbaar.
Nu had dus dat parket in de tuinkamer moeten liggen. Open haard aansteken. Het berenvel uitrollen. Hier gewoon verkrijgbaar. Setje versnaperingen onder handbereik schuiven en de avond in knisperen en knetteren. Een après-ski zonder sneeuw of knieënslopende sportiviteit. In slaap vallen tussen zes honden en pas weer wakker worden als de haard de optrekkende kou niet meer weet te weren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten