Op de bonnefooi erop uit kan heerlijk zijn, al moet je altijd, bij iedere kruising beslissen, al is het met een munt, in welke richting je verder wilt. Maar dan toch liever niet als je een tachtigjarige op sleeptouw hebt. Enig voorbereiding en planning lijkt me dan meer dan gewenst. Route en mn de tijd die het kost, slaapplek en eventuele extra's voor achter de hand. Wie weet de volgende keer.
Veel meer dan de plek waar de kloosters lagen en de wegen ertussen was niet bedacht of bekeken. En zelfs dat eigenlijk nauwelijk, ondanks dagenlang getuur naar de wegenkaart. Na ruim acht uur onderweg terecht komen op een plek, waar de slaapplekken niet dikgezaaid lijken, is niet handig. Zeker niet, als niks is gereserveerd. Dan maar doorrijden naar iets dat nog kleiner oogt en nog verder verwijderd is van alles, dat enig stedelijk formaat heeft, lijkt me aan het begin van de avond verre van slim. Ja, dan zouden we nog een klooster kunnen meepikken. "En ergens in een greppel belanden" schoot door mijn hoofd.
Typisch het 'meer, meer, meer' van Mariana. Maakt niet uit of het boodschappen in een supermarkt of een rondrit door een deel van Roemenië betreft. Je begint met 4 dingen, die je wilt kopen, en eindigt met een boodschappenkar vol, zonder er aan gedacht te hebben om de kistjes mee te nemen voor het inladen in de auto ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten