Bani

 Laten we het 'ns over serieuzere zaken hebben. Geld bijvoorbeeld. Een van die menselijke bedenksels, die op het eerst gezicht best slim en handig zijn, maar waar na vele eeuwen van toepassing, verandering, aanpassing en geïnstitutionaliseerd misbruik eigenlijk geen reet meer van klopt. En dan ga ik het niet hebben over het oude zeer van de verplichte bankrekening of het aankomende zeer van de uitbanning van cash. Ik ga ook niet proberen te begrijpen hoe het werkt met staatsschulden, verdampende biljoenen of badbanks.

 Nee, heel eenvoudig de alledaagse, simpele kantjes van flappen, die je kunt tappen, en munten, die je wel krijgt, maar ik zelden weer uitgeef. Het maakt niet speciaal gelukkig, als je het hebt, hooguit tijdens het streven erna. Laten we Dagobert even buiten beschouwing met de dagelijkse duik in z'n contanten. Het maakt een hoop zaken eenvoudiger, als je niet, zoals mijn moeder, elk dubbeltje twee keer moet omkeren, voordat je het aan het als best gewogen alternatief uitgeeft. Er in zwemmen heeft weinig zin, maar kunnen pootje baden is niet verkeerd. En het geeft zorgen!

 Met de switch naar Roemenië, het restaureren van het huisje van Mariana's lievelingsoma, het idee mogelijk nog een jaar of 10-15 te hebben, gaan mijn gedachten ook soms uit naar de draagkracht van mijn bankrekening. Vooralsnog niet voor een oude sok als bergplaats gekozen. Maar wat niet is, kan nog komen, als men in Europa doorgaat op de ingeslagen heilloze weg.

 Na de dood van Yoland waren er grootse plannen. Plannen, die net als een hoop centen in de daarop volgende mndn opgegaan zijn in het niets. Jammer van de plannen. Stil zitten als je geschoren wordt is lang niet altijd het beste idee en zeker niet als je dat gedwongen moet doen. Inmiddels bijna 10 jaar verder, bedacht ik me laatst, dat ik te weinig heb om er iets moois mee te doen, maar teveel om het in alle redelijkheid uitgegeven te krijgen. Ferrari's en Bugatti's buiten beschouwing gelaten. Rare constatering. Vreemde zorg erbij, als je niet uitkijkt.