maandag 22 augustus 2016

Weeffoutje

 Het wil niet echt vandaag. Echt niet. En dat voor de maandag. Belooft weinig goeds voor de rest van de week. Geen kwestie van vooruitlopende achterafinvulling, meer gewoon een ervaringsfeit. Vervelend maar verder niet interessant. Ik heb op het terras in Agnita besloten, dat het wijsheid is om me er niet druk over te maken. En ga proberen, dat in praktijk te brengen vanaf vandaag. Als het niet wil, dan wilt het maar niet. Dan ga ik opzoek naar wat wel wil en dat doen of als helemaal niks wil, wat ik me niet kan voorstellen, maar wie weet, dan doe ik gewoon helemaal niks. Dan speel ik wat met de jonge kat. Ga de omgeving eens buiten de langzaam inslijtende paden bekijken. Roemenië, zelfs Transylvanië is meer dan Coves/Agnita, Médias, Sibiu en Sighisoara. Laat ik kortom een keertje iets accepteren, nl. dat het met enige regelmaat gewoon niet naar wens loopt of eigenlijk helemaal niet loopt. En dan heb ik het niet over derden maar over mezelf.

 Gewoon ordinair geen zin. Vroeger ging je dan gewoon naar je werk, werd op sleeptouw genomen door de activiteiten van anderen en tegen de tijd dat je weer huiswaarts mocht, was het ergste leed geleden. Dan was je zo blij dat je weg kon cq. vrij was, dat je verder niet stilstond bij het nog steeds ontbrekende animo. Je schoof ergens op een barkruk of een terrasstoel en sloeg de wereld gade, die ogenschijnlijk niet met dezelfde manco's kampte als jij. Want 'dat geen zin hebben' is bij mij van alle tijden, al zal het op de mindere momenten prominenter aanwezig zijn, dan als de motor lekker op toeren draait.

 Op momenten als deze wil ik met rust gelaten worden, me kunnen terugtrekken en geen gezeur aan mijn kop. Frankrijk was de laatste jaren ideaal daarvoor. Weg van alles en iedereen, deur dicht, fles open of in de auto en wegwezen, tafelen in mijn eentje en natuurlijk terrashangen. Nu vliegt me met regelmaat de combinatie dorp-relatie-werklui naar mijn strot. Het is een soort omgekeerde 'cold turkey'. Als ik niet oppas ga ik de rampzalige Franse jaren nog verheerlijken ook.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten