Wederom een prachtige dag. Relatief rustig. Vandaag de Peugeot opgehaald. Gisteren de laatste grote aanschaf gedaan, die nog op de inmiddels bijna lege wenslijst stond. Overblijven enkel nog wat verbouwingswensen. Zou nu de gewenste rust zijn intreden weten te realiseren en het dagelijkse leven de ruimte te geven voor het herstel van een stimulerend ritme op het terrein van de simpele dagelijkse handelingen?
Geen grootse zaken maar ook niet het niks van het andere uiterste. Gewoon heel gewoontjes. Wakker worden, opstaan, beesten, ontbijt, blog, tuin, afwas, opruimen, beetje poetsen, koken, krant, etc. en wat ruimte achter de hand voor het onverwachte. Niet noodzakelijkerwijs in deze volgorde maar eigenlijk wel iedere dag zo'n beetje het hele rijtje.
Niet iedere dag een zoete in- dan wel uitval. Een groter saaiheidsgehalte. Zal zeker regelmatig op weerstand stoten, maar dat doet de huidige warboel ook, met als bijkomend ongewenste extra, dat het leven behalve rommelig ook een rotzooitje is geworden en de leefomgeving verre van schoon. Ook het steeds maar weer achter de feiten, huishoudelijke feiten aanlopen, heeft zacht gezegd niet mijn voorkeur.
Meer discipline. Uit met de pret. Zou je denken. Maar dat is niet waar de schoen wringt. De knelpunten ontstaan door het vrijwel volledig ontbreken van enige planning. Houvast mist. Dan is discipline zoiets als wandelen bij ontbrekende zwaartekracht. Ankerpunten zijn gewenst en moeten iets vanzelfsprekends krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten