De administratieve voortvarendheid werd later in de middag gecompenseerd door de slordige invulling van hun planning door de Citroën-dealer zonder verkooprecht. Wel repareren en de naam mogen voeren maar niet zelf auto's verkopen. Dat doen ze wel voor Toyota.
Half twee afspraak. Ruim op tijd de auto ingeleverd en aangegeven, dat ik de auto tegen drieën weer zou ophalen. Net genoeg tijd om uitgebreid te lunchen met meer activiteit dan het vullen van de maag alleen. Net voor ik retour garage wilde gaan een telefoontje. De achterwielen moesten eraf en daarvoor hadden ze de slotbout nodig. Niet die, die ze laatst omzeep hebben geholpen, maar de versie voor de velgen met de zomerbanden. Bijna anderhalfuur na de originele afspraak èn dus net begonnen ..... Plannen, het zit ze niet in de genen.
Vijf uur, werd me verteld, zou het klusje wel geklaard zijn, Nog weer anderhalfuur te gaan. Ruim! Stad in en daar Mariana getroffen met een soort zelfde verhaal over het eindeloze wachten om aanspraak te kunnen maken op de officieël vrij gegeven lesuren in haar specialisatie. Een verhaal apart, maar vooral toch een gebrek aan planning en organisatie. Afgezien nog van de nauwelijks verholen vriendjespolitiek en ander ondertafels gefrummel. Het zou niet aan mij besteed zijn. De garage kon ik net hebben. Zou ik mijn baan op die manier bijeen moeten bedelen, ik zou het zooitje in de rijkelijk aanwezig koeienstront laten zakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten