En nu de motivatie voor vandaag. Als altijd, nou ja de laatste mndn dan of zijn het slechts weken (?), met plannen en wat energie het bed uit. En dan, helaas eerder regel dan uitzondering, de startmotivatie zien wegsmelten als sneeuw in de zomerzon. Deels een haperende fysiek voor de rest funderingsproblemen bij de innerlijke stimulans.
Jezelf niet prettig voelen is nooit handig in de startblokken, maar het is geen blokkerende oorzaak, hooguit bijkomstig. Het heeft aardig wat effect, omdat er weinig tot niks tegenover staat. Enkel een versterkend effect, niks geen compensatie. Dat wordt weer nekvel en dwang, wil ik persé iets gedaan krijgen vandaag. En er is genoeg wat daarvoor in aanmerking komt. Toch zonde, dat het nog steeds met regelmaat op deze wijze moet. Niks fris en vrolijk aan de slag op vanzelfsprekende wijze.
Het voelt als half vijf in de middag en niet half tien in de ochtend. Het enige aantrekkelijke alternatief is het bed. Zonde van die mooie dag. We gaan ons dan ook niet laten gaan. Ergens in het gedwongen bezig zijn schakelt de motor over op eigen kracht. Zoals gelukkig meestal. Het maakt het aanduwen er niet minder vervelend om. Allez!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten