De dag een beetje verkloot en dat zonder wroeging of last van andere wrijvingsvormen. Enige minpuntje was de lunch. Die hadden we beter kunnen overslaan. Helaas waren we op dat moment ff de uitnodiging voor de koffie van een van Mariana's ex-leerlingen vergeten. Want dat heet dan wel 'op de koffie' maar zoals voorspelbaar liep dat uit op een uitgebreide eet- en drinkpartij.
Koffie, sinas ipv cola, bier, cake, brood, gekookte aardappelen en dito eieren, tuinverse tomaten, pepers en paprika's, in schijfjes gesneden uien, spek, worst en zout. En alleen wij eten natuurlijk, De rest van het wisselende gezelschap zat tegenover ons op een bedbank. De meiden van een jaar of veertien, hun moeders van weinig meer dan de dubbele leeftijd, een jongere vriend des huizes en een baby van nog geen jaar van een oudere dochter, die in januari 16 wordt. Iedereen weet wie de vader is, maar die persoon houdt zich van de domme. Een niet onbekend verschijnsel hier.
Natuurlijk zat ik er een beetje ter decoratie bij. Maar dat was eigen keuze en niet vervelend. Een beetje onder de mensen komen is af en toe ook zonder veel woorden best aangenaam. Het leven zien, wat je verder vnl. van horen zeggen hebt. Het gesprek, waar de meiden eigenlijk volledig buiten bleven, kon ik bovendien in grote lijnen aardig volgen.
De jeugd had hun zinnen gezet op een retourritje naar Coves en liet dat meermaals blijken. Zij wilden wel een rondleiding door ons huis. Die boot hou ik voorlopig nog ff af. Niet vanwege de slechte indruk, die de rommel zou maken, over de tong ga je links- of rechtsom toch, maar omdat ik voor mezelf de boel meer op orde wil hebben, voordat vrijwel wildvreemden hier een kijkje mogen nemen. Iets waar ik sowieso terughoudend in zal zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten