Het inzicht schrijdt voort. Mocht ik hier enige continuïteit in de keukenorde willen behouden, zal ik weer aan de (bijna) dagelijkse afwas moeten. Inzichtje van gisteren. Ook als al het spul opgeruimd is, dat nu in de weg staat vanwege de nog niet gerealiseerd plek, waar het naartoe zou moeten, blijft het zeer waarschijnlijk noodzakelijk om regelmatiger de boel op te schonen, dan ik in Frankrijk gewend ben geraakt. Servies en bestek is nog steeds meer dan ruim voldoende aanwezig. Daar ligt het niet aan. Ik zit minder in de pannen, maar dat was voorheen ook het geval. Zelfs qua ruimte, als alles eindelijk op z'n plek staat en het aanrecht heeft verlaten, zal ik nu nauwelijks onder doen voor de keuken op LpM. Ik had daar een extra tafel, die als parkeerruimte diende voor al het denk- en ondenkbare, dat intern of van buiten komend ff weggezet moest worden. Die ruimte is hier echter gecompenseerd door een minstens 5x groter aanrechtoppervlakt.
Nee, in al die concreet ruimtelijke zaken zit het niet. Het zit 'm in een ander gebruik. In regelmatiger koken en niet alleen voor mezelf. Waar is de tijd gebleven, dat ik de bonen rechtstreeks uit blik verorberde? In het feit dat de keuken (weer) door twee personen en niet alleen door mezelf wordt gebruikt. In het feit, dat ik geen zin heb in werken in de rommel van anderen en daar dus ook het voorbeeld in moet geven. Toch? Dat wordt het herstellen van een bijna vergeten ochtendritme. Wakker worden boven de afwas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten