Het is slepen aan de haren, maar iets van beweging zou best weleens het geval kunnen zijn. Laten voor wat het is, lukt nog niet helemaal. Niet raar, als je net besloten hebt om de aanpak over een andere boeg te gooien. Een beetje slijmen, wat masseren en het omkopen niet vergeten. Het produktscala heeft door de jaren heen een aardige omvang gekregen. Dat de pappenheimers elkaar kennen heeft naast een hoop nadelen ook het voordeel, dat je weet, waar je jezelf (mogelijkerwijs) mee over de streep kunt trekken.
Het geren naar Nederland en mn Frankrijk maakte al snel, dat ik dit jaar nog ergens heen wilde zonder verplichtingen. Niet weer naar de Tropen, ook Nederland is wat dat betreft afgehandeld. Ergens naar een stad. En dan is de keuze niet moeilijk. Ik ben er de afgelopen jaren met al het heen en weer gevlieg vaak voorbij gekomen en de laatste paar keren ook ff ingedoken. Parijs. Ook een beetje een beloft naar Mariana toe, als alles afgehandeld zou zijn, wat het niet is, maar toch.
Zij ziet Parijs ziet als het walhalla voor winkelen. En dat is het natuurlijk ook, als je de juiste plekken kiest. De Marais voor de moderne chic. Tussen Champs Elysse en Opera voor de klassiekere chic. Halles en omgeving voor de bulkmiddenstand. Aan de voet van de Sacre-Coeur voor het Afrikaanse tintje. Natuurlijk de grote warenhuizen niet vergeten, waarvan enkele worden en/of zijn opgeknapt. Dan de vele markten en de Rive gauche die door de jaren heen steeds luxer is geworden. Ik zie het meer als een horeca- en mn terassen-walhalla vormgegeven in boulevards en pleinen. Daar moet een soort combi te maken zijn. Tweede week september gaan we het zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten