Aandacht! Aandacht voor de dingen die je doet. Aandacht voor wat je waar pakt en teruglegt. Aandacht voor de behandeling van spullen. Aandacht voor wat je verteld wordt en wat je vertelt. Aandacht!!
Glazen blijven staan waar de laatste slok werd genomen. De koffiemok eindigt iedere ochtend ergens anders. Lepeltjes verdwijnen met regelmaat van de klok. Ondanks een gevulde suikerpot wordt een nieuw pak geopend. De dop na gebruik terug duwen op de viltstift, zit er niet in. Dat ik op meerdere van die zaken, al vele malen meer keren dan me lief is, heb gewezen, valt alleen mij op. Net als het feit, dat ik nieuwtjes gemiddeld genomen 4-5 keer moet aanhoren binnen tien minuten na binnenkomst.
Ergens mist een soort terugkoppeling. Als er iets moet gebeuren, waarbij meer nodig is dan de blote handen, wordt rondgekeken naar het gewenste gereedschap. Is dat niet 1,2,3 te vinden, wordt het eerst beste voorwerp genomen, dat in staat wordt geacht het niet te vinden gereedschap te kunnen vervangen. Maakt niet uit wat het is. Na afloop wordt het betreffende hulpmiddel niet schoongemaakt noch teruggelegd maar achtergelaten, waar het is gebruikt. Gevolg is, dat als het ding de volgende keer nodig is, waarvoor het bedoeld is, het niet wordt gevonden, want het ligt op een plaats, waar het niet hoort en in een toestand die herkenning soms moeilijk maakt. Een stoelendans dus waar je zelden vindt, wat je nodig hebt, altijd een hoop extra tijd aan zoeken kwijt bent en de dingen voor de meest rare zaken worden ingezet en achterblijven op, laat ik zeggen, verrassende plekken.
Leef je in je eentje, heb je je alleen zelf bij de neus. Leef je samen of probeer je dat voor elkaar te krijgen, is deze manier van doen, hoe zal ik het zeggen, weinig praktisch. Met als extraatje, dat bovendien van mij verwacht wordt, te weten, waar alles ligt. Als je erop gaat letten wordt je gek. Maar niet doen dus, al werkt dat ook niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten