Nooit zo bedoeld geweest, maar je kunt het best zo'n draai geven. Een verjaardagscadeautje. Een beetje verlaat. Maar wat maakt dat uit op al die jaren? Met een beetje aanleg voor zweverij, kun je er ook van maken, dat het geen toeval is, maar onbewust wel degelijk bedoeld was als presentje aan mezelf. Qua 'voor mezelf' waarom niet. Het is een prachtig ding en het gemak zal deze mens zeker dienen. Maar deze mens niet alleen, of via een omweg extra, want iedereen kan op een knopje duwen. Het is een stuk moeilijker, om je te verbergen achter de onmogelijkheid van een simpele druk op de knop dan het bij het gebruik van een Moka Express is, of was sinds vandaag.
De koffiemachine! Een kwart vierkante meter aanrecht verloren. Ik zal er mee moeten leren leven. Vlotte service met een klein maartje. Een onderdeel is van de verkeerde afmetingen waardoor de afzonderlijke elementen niet netjes bij elkaar passen. Zonde. Geen halszaak. Slordigheidje. Wordt recht gezet. Heeft enkel esthetische consequenties, niks functioneels. Het stond en staat het gemak en vervolgens het genot van dat erg makkelijk gezette bakje koffie, espresso natuurlijk, niet in de weg.
Koffie is vanaf vandaag niks, waarbij je denkt "Lekker, maar teveel werk." Je moet er naar toe lopen, dat wel, geen afstandsbediening en ook geen serveerrobot, maar na een eerste druk op de knop, doe je er gewoon nog eentje. De keuken is nu 'af'. O shit, ik vergeet de afzuigkap weer, die in het 'niets' moet hangen. Bijna af dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten