De zondagse maaltijd genoten en gedisgesteerd. Zeg je dat? Maakt niet uit. Kippesoep met gries-ballen, het nationale zondagsgerecht en iets met groente en de restanten van de soepkip als vervolg. Het is zo ongeveer de enige keer in de week, dat het koken niet op mijn bordje ligt. Het andere moment, op woesdag, hangen we meestal uit in Sibiu en komt Mariana goed weg met een maaltijd buiten de deur. Je hoort haar niet klagen.
Rondom de zondagse maaltijd is een routine ontstaan van wassen. Wasmachine draaien. Vandaag niet de standaard T-shirts en onderbroeken (moet ik slips zeggen?) maar ook een set van het nieuwe, uit Frankrijk aangesleepte beddegoed. Een etmaal in het koude water gelegen en vervolgens als koude was gedraaid. Klinkt en maakt de indruk alsof ik bijzondere ervaring rijk ben, maar het is simpelweg uitvoeren wat me verteld is door de jaren heen. Heb tenslotte aardig wat beddegoed qua kopen versleten. En bij de Carrefour krijg je die adviezen niet, maar bij de zaak met hart wordt het je nagedragen, alsof het niet nakomen tot gigantische catastrofes zou kunnen leiden.
Het water heeft inmiddels na 24 uur lang niet meer de diepe melkwitte kleur, die het een jaar of vijftien geleden had. Schoon is het ook niet. De hoeveelheid stijfsel of wat het ook was, is echter beduidend minder. Het waterbad heeft iets van een ceremonieel en daar ben ik niet vies van. Zou je misschien niet denken, maar is waar. Mocht ik ooit de ervaring opdoen, dat een biefstuk gebakken na het maken van drie klokgewijze rondjes in de keuken, steeds afgewisseld met een huppelpas, beter zou smaken, ik zou een biefstuk niet anders meer bakken dan na de betreffende rondjes. Ik zal het de volgende keer eens uitproberen ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten