Een achtbaan vandaag. Achtbanen in de morgen. Een achtbaan in de middag. Weinig meer te missen in de avond. Vreemd(e) mechanisme(n). Vanochtend leek het alsof ik van het weggeven van een oude mobiele telefoon de zenuwen kreeg. Die zenuwen hadden daar weinig mee uit te staan, want zijn de hele dag gebleven. Ongenode gasten en je kunt ze ook nog eens moeilijk de deur wijzen. Niet mijn favorieten.
Tussen al het op en af de dagelijkse dingen afgehandeld. Ontwaakt, ontbeten, gekookt en lekker ook, geluncht, een groot deel van de middag met de vormgeving van het dak bezig geweest. Praten, pogen elkaar te begrijpen, controleren en kijken, vooral kijken. Dat wat de aannemer ook doet en ik eigenlijk niet begrijp. Nog steeds niet trouwens, want waar ik mee bezig ben geweest, is in feite zijn werk, maar toen was hij er mooi niet.
Het skelet van het dak is nog niet af. De ingewikkelde kop is voor maandag. Geen klus voor maandag, tenminste niet in mijn maandagbeleving. Morgen is het echter weer (kerkelijke) feestdag, dus geen zesde werkdag deze week.. Het gaat langzaam, maar het gaat goed en dat doet deugt om het te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten