Veel willen is qua drijfveer niet verkeerd. Het houdt je bezig. Het betekent echter ook, dat vanalles moet. Dat is een kronkel, die tot voor kort nog niet bij me doorgedrongen was. Kan ik wel een hekel aan 'moeten' hebben, maar als dat dan het 'willen' dwarszit, schiet ik daar niet zoveel mee op. Wil ik niet moeten 'moeten' moet ik niks willen. Blijf ik een beetje hangen in het 'kunnen'. Een beetje alles dus of eigenlijk niks.
Blijkbaar maak ik onderscheid tussen verschillende vormen van 'moeten'. Iets met door derden en uit eigen wil zou best kunnen. Maar waar houdt het ene op en gaat het andere verder? En is dat de enige relativering? Het leek zo simpel kunnen-willen-moeten of moeten-willen-kunnen. Is het dus niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten