Wat zou het prettig en praktisch zijn als de jaarwisseling een heuse overgang van de ene naar een andere set omstandigheden zou zijn. Dat je door een sluis of zoiets gaat met aan het begin een kapstok, waar je achter kunt laten, wat je kwijt wilt, en aan het andere eind een berg mogelijkheden, waar je uit kunt kiezen, wat je denkt te kunnen gebruiken.
Helaas. De overgang is sluisloos, naadloos. Je gaat met al je bagage linea recta de volgende 12 mndn afwachten, uitzoeken, heen en weer slingeren, pieken en dippen, etc. tegemoet. Het is aan jou wat je er van maakt en je eigen rommel opruimen, is één van de eerste vereisten. Wanneer ben ik begonnen me iets dergelijks voor te nemen? 2010? Zou best weleens kunnen. Komt mooi uit, kunnen we dat gehannes met de rest van het decenniumgezeur bij het grofvuil zetten. Beginnen we de twintigers met de bezem halen door de tieners. Ik voel enig enthousiasme in me opkomen. Zou prachtig zijn als dat weet door te zetten. Kortom tijd voor het grotere plaatje? Het afwasoverstijgende deel van mijn bestaan?
Je kunt het niet echt een goed voornemen noemen, maar zo op de valreep van het bestaan je grote lijnen op orde krijgen, zou niet verkeerd zijn. Er zijn zat momenten geweest, dat het me eerder een paar bruggen te ver leek of me de zin ervan compleet ontging. Gaat de aanhouder winnen? Schijnt zo te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten