Het was, dat ik geen toets fatsoenlijk wist te treffen en ik de muis over de tafel liet stuiteren, anders had ik een live-verslag kunnen doen van de zoveelste crises en dit keer eentje waar de honden geen droog brood van lustten. Ik mag af en toe een beetje dramatiseren, maar hier werd het voor mij gedaan.
Het lijkt er toch op, dat me enige 'reibunglose' regelmaat niet gegund is. Net gisteren begonnen met een kuur, die het probleem mogelijkwijs zou moeten oplossen. Want weten wat het is, doet de medische wereld vooralsnog niet. Het is te hopen, dat het de boel niet verergerd ipv verbeterd. Bij navraag is niet het idee, dat het aan de kuur ligt of een foute wisselwerking met andere medicijnen. Ook het halve glaasje wijn kon niet het probleem zijn.
Dat is tenminste iets of eigenlijk ook weer niets, want dat betekent, dat de frequentie toeneemt en de heftigheid ook. Niet iets om blij van te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten