Herboren is teveel gezegd maar stukken meer mens dan gisteren. Zien dat we de draden weer weten op te pakken en daarbij de net bedachte voornemens niet direct uit het oog verliezen. De gezusters zijn weer blij. Orde is teruggekeerd. De honden zijn wat dat betreft nog erger dan ik, alleen krijgen zij het aangereikt. Klinkt me als een genot in mijn oren maar weet dat dat in praktijk nooit zal werken. Het is een hoop geklungel en geklooi en dat had best minder gemogen maar had nooit door een ander voor mij gedaan kunnen worden. Dus klungelen en klooien we verder hopende op van die momenten dat het lijkt alsof ik het eindelijk allemaal onder controle heb. Sterker nog het dirigeer. Nog sterker, het initieer.
Je moet òf zwemmen in het geld òf compleet schijt aan alles hebben. Iets er tussen in blijft behelpen. Een beetje behelpen kan ook weer geen kwaad. Als alles permanent van een leien dakje zou gaan, zou net zoiets zijn als het eeuwige leven. Leuk idee maar strontvervelend in praktijk. Maar langere dagen zou desondanks niet verkeerd zijn. Het behelpen kost tijd, tijd die ik liever aan andere zaken zou besteden.
Dat is ook zoiets, dat je qua concreet bezig zijn, dus dingen doen met je handen nauwelijk kunt multitasken. Ik kan wel denken, bloggen en ondertussen een WA-chat hebben maar dat zijn niet de dingen die elkaar in de weg zitten. De combi afwas-krant lezen-Tv ophangen werkt geheel anders. Een paar handen extra zou niet gek zijn of de ultieme mogelijkheid om je (tijdelijk) in meerdere personen te kunnen opsplitsen. Ik ben benieuwd wat je dan nog allemaal anders zou willen hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten