Nog iets van een uur en dan moeten we acte de presence geven bij de priester en zijn vrouw. Bij de huiszegening beloofde hij ons uit te nodigen voor een maaltijd. Iets wat hij een jaar geleden ook deed, maar er toen niet van is gekomen. Leek me ook het meest waarschijnlijke scenario voor dit jaar. Kon maar net een grap in die richting onderdrukken. Ws had hij het nieteens in een keer gesnapt en had ik het 'm moeten uitleggen.
Maar zondag hing hij aan de telefoon en was de uitnodiging een feit. Een jonge, vriendelijke ietwat naïeve man met een vrouw die fanatieker met het geloof bezig lijkt te zijn dan hij uit hoofde van zijn beroep. Nee, geen roeping. Priester zijn is hier meer een gewoon beroep, dat bovendien over het algemeen beroerd betaald. Priesters hebben er daarom meestal een betaalde baan bij. Bijv. godsdienstleraar.
Een parochie krijg je hier pas als je getrouwd bent. Moet een hoop potentiële priesters in de Rooms-Katholiek kerk als muziek in de oren klinken. Uit die hoek nog niet zolang geleden ook geluiden vernomen om de striktheid van het celibaat geheel of gedeeltelijk op te heffen. Kleine dorpsparochies zoals Coves zijn vaak startplekken voor priesters. De vorige was snel weg, vanwege een lucratieve plek in Brasov. Hoe stadser en groter de kerk, hoe aantrekkelijker de inkomsten voor de priester.
Worden kerken in Nederland ontwijdt en krijgen andere bestemmingen toegewezen, worden ze hier nog steeds bijgebouwd. Vaak een proces van vele jaren omdat de aanstaande parochianen het geld moeten ophoesten voor de bouw, inrichting en (belangrijk!) de decoratie met muurschilderingen. Misschien niet in z'n geheel, maar toch zeker voor het grootste deel.
De kerk in Coves is oud maar goed onderhouden. Afgelopen zomer nog is de afrastering rondom vernieuwd. Het kostte wat oproepen tot het doneren van geld en het optrommelen van mensen die het werk zouden doen. Geen vrijwillers deze keer maar voor 100 Lei per dag zonder maaltijden. De standaardbetaling hier voor losse klussen van allrounders cq niet-specialisten.
Ooit waren die maaltijden wel inbegrepen en de betaling vanzelfsprekend minder. Het begon met ontbijt, dan een uitgebreide, warme lunch en aan het eind van de dag een soort afsluiting. Denk dat dat vnl vloeibaar zal zijn geweest. Geld was schaarser en etenswaren en drank waren er meestal voldoende uit eigen productie. Maar ja, als je dan voor vijf man moet koken, schiet je er qua tijd niet veel mee op. Sta je een halve dag in de keuken en moet naderhand de rommel opruimen. Dat werd dan ook vaak door oma's gedaan, die qua aanpak in bijv. het veld gemist konden worden. Nu wil ook de arbeider meestal gewoon geld zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten