Opruimen èn krant lezen en dat op één dag. Het is bijna teveel van het goede. Had het me twee weken geleden voorspeld en ik had je meewarig aangekeken. Kortom weer op de rails en het benutten voor zolang als het duurt. Vanochtend al voor de honden een scheve oog op de inhoud van mijn werkkamer geworpen opzoek naar de volgende doos, die er aan zal moeten geloven. Een overbodige actie omdat de tafel op het programma staat en het bovendien de bedoeling is om de kerstzooi op te bergen.
Het is vergelijkbaar met een film scène waarbij de betrokken persoon in een ravijn kukkelt en zich ergens op z'n weg naar de onvermijdelijke bodem weet vast te grijpen aan een struik, die het wel houdt. Of meer SF metale grijparmen die uitklappen uit het transformerpak en zich links en rechts vastclicken aan de rotswand. Dat is stap één. Vervolgens terug omhoog. Een worsteling met vallende stenen, loszittende keien, ongewenst ongedierte, etc. Eenmaal boven is het afkloppen en na een paar passen alsof nooit wat aan de hand is geweest.
Zover ben ik nog niet.. Dat zal pas over een paar dagen zo zijn. Maar we zijn op de goede weg..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten