vrijdag 17 januari 2020

Houterig

 Menneke heeft iets van drie uur fysiek gewerkt en nu heeft hij de 'kneup aaf'. Staan tig concepten te poppelen in de kantlijn en niet verder gekomen dan een ritje Galati naar Targu Mures. Het leven en de greep daarop.

 Ik had wel een beetje op het hout gerekend maar niet, dat ik alsnog moest gaan hakken. Ik had beter moeten weten, maar daar geen moment bij stilgestaan. Ik weet niet wat voor schuurdeuren die lui hier op hun houtkachel of terracotta hebben zitten maar 60-70% van het zg gehakte hout was ongeschikt om in onze tegelkachel te wurmen. Bovendien eikenhout. Prachtig maar dat brandt minder makkelijk en als het dan van die enorme brokken zijn, werkt dat ook niet in het voordeel van het vuur.

 Hakken dus. Gaat sneller dan bij het eigen hout. Ik hoef het niet aan te slepen. Het ligt allemaal bij elkaar op een hoop. Daarvoor moet het gehakte wel gestapeld worden. Dat kost dan weer extra tijd. 5 à 6 kuub. Ik denk, dat we vanmiddag nog geen derde hebben gedaan. Dat wordt ff doorbijten en is bovendien ws teveel voor de plek waar we met stapelen zijn begonnen. Maar dat is voor zondag, oei nee, voor dinsdag of zo.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten