Kan het ook niet laten hè. Direct weer volgas vooruit. De kracht van zelfs voor mij verborgen agenda's? Het haast ziekelijk meer-meer-meer? 'Meest' bestaat niet in dit geval. Een jaar geleden was de drijfveer een stuk terughoudender. Afdalen of op de top verwijlen. Meer smaken zijn er niet. Serieus hoger lijkt me luchtfietserij. Ik blog tussen het leven door. Het blog is het voegsel, niet de stenen. Omgekeerd moet ik niet willen.
Het blog hangt boven mijn leven als een drone. Mist weinig, heeft overzicht, blikt wijdser. Neemt waar, overweegt, relativeert, bekritiseert, peinst in de vrije ruimte maar stuurt niet. De betere helft van ik en mezelf. Waar de praktische kant hapert, stoomt het metaniveau door. Het is de nachtbraker van ooit, die nooit opgegeven heeft. Dat kan de dagjesversie niet zeggen.
Maar op de top dus. Schijnbaar. En naar het zich laat aanzien is er geen directe reden noch behoefte om af te dalen. We maken het ons gemakkelijk hier. Installeren ons. Zien wanneer het gaat vervelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten