De krant wil niet zo vandaag. Geen pakkende artikelen. Ook het gezapige ritje was het niet echt. Kijk, dat heb je nou als het weer ff wat beter gaat. Dan is er behoefte aan uitdaging, aan het oplossen van een onmogelijk geachte puzzel of het redden van de wereld zonder dat de tegenstander je in de gaten heeft. Ja, nee, de uitdagingen hebben het dagelijkse leven nog niet bereikt. Het maken van het definitieve boekenrek mist die status nog, net als een deel van de ballast uit het verleden of de kleine hiaten in de afwerking door het hele huis.
Heel stiekem is er de hoop, dat het opruimen daar gaande het voortschrijden verandering in weet te brengen. Ijdel? Waarom? Zo onmogelijk is dat volgens mij niet. Eenmaal bezig blijken bergen nooit meer dan heuvels of zelfs maar een verheffing in het landschap. Zoiets moet haast wel doorwerken op andere vlakken, als het niet beperkt blijft tot een oprisping hier en daar. Lijkt mij tenminste. Ik gok erop, hopende, dat het niet zo'n gok blijkt als het lijkt.
Voorwaarde is wel dat ik doorga, door weet te gaan. Als Napoleon Rusland op mijn manier van doen was binnen gevallen had Hilter 'm ingehaald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten