Weinig, om niet te zeggen niets noemenswaardig door mijn hoofd gegaan vandaag. Is zo'n bijkomstigheid van het gerommel in mijn lijf wat niet direct maar naar verloop van tijd pas opvalt. Behalve alle andere toestanden is het ook alsof een bezem door de bovenkamer wordt gehaald. Alles kaal, opgeruimd (daar wel!), aan de kant. Het duurt weer ff voordat het leven terugkeert, rommel links en rechts blijft liggen, je over dingen struikelt, je schuurt of ergens aan blijft haken.
Geruststelling is, dat het terugkeert. Ik zou het niet willen missen mijn eigenste Spaans-Italiaanse doolhof. Opruimen heeft z'n grenzen en in mijn bovenkamer zit ik er eigenlijk helemaal niet op te wachten. Een beetje orde en struktuur kan nooit kwaad maar opruimen doe je alleen met dat, waar je niks meer mee wilt, wat definitief voorbij is, afgehandeld, etc. En dat is dus niet wat rondslingert. Dat is lang en breed opgeborgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten