De geruchten doen al een paar dagen de ronde. Meer dan geruchten in feite, want van de mensen die bij het blussen waren betrokken. Toch vandaag maar ff gecheckt bij de aannemer. Helaas is het waar. Van de beste man, die het uiteindelijk aandurfde om een trap te maken van leefniveau naar de tuinkamer, waar al meerdere anderen voor bedankt hadden, is het huis en de werkplaats afgebrand. Dat is toch na een dode in je directe omgeving het ergste, wat je kan overkomen, misschien zelfs erger.
Zeker bij dit figuur, wat zijn tent zo ongeveer eigenhandig had opgetrokken. Bepaald geen klein optrekje en nog steeds ermee bezig omdat hem dan weer dit, dan weer dat niet beviel. Ik heb een paar keer in huis en werkplaats rondgelopen in de tijd, dat hij me aan het lijntje hield met de voortgang van de trap. Veel houtbewerking, niet vreemd voor een timmerman, een hoop rare hoekjes en een bijzondere, grote wenteltrap van begane grond naar tweede étage.
Met zo'n brand verdwijnt letterlijk een groot deel van je souveniers. Ik wilde zeggen herinneringen, maar die zitten in je hoofd. Helemaal verbrandt of -erger- deels en dan kun je alsnog weinig anders dan het weggooien. Ik heb al een paar keer afgeklopt en doe het weer. Ik hoop dat me dit nooit overkomt. En geld is niet alles, maar een fatsoenlijke verzekering zou de herstart makkelijker gemaakt hebben, maar die blijkt hij niet te hebben gehad, zoals vrijwel iedereen hier trouwens. Ik word er stil van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten