Bloggen in bed is geen vanzelfsprekendheid. Ik heb het me vaker bedacht onder het motto "Alvast onder de wol" maar liggend met één duim over een digitaal toetsenbord bewegen verandert meer dan de onmogelijkheid om op een heus keyboard te kunnen rammen. Ergens tussen bureau en bed gaat een knop om. Andere plek, andere gedachtenwereld. Een wereld die ik niet in een blogbijdrage wens te persen.
Wat me in een café wel lukt, werkt 8 meter verder (in zuid-oostelijke richting) dan de Pc niet. Wekt de indruk van bijzondere, intieme, misschien wel moordlustige of op gewin gerichte criminele gedachten, maar dat is maar zelden het geval. Het is meer een andere kijk op dezelfde zaken. Minder gerelativeerd, meer rechttoe-rechtaan. Nog meer gekeutel ook dan het hier al vaak is. En niet in de laatste plaats lig ik gestrekt in bed en behalve dat dat voor mij al geen leeshouding is, moet ook het maken van aantekeningen binnen de kortste keren opboksen tegen de neiging om in slaap te vallen.
Het noteren van een voorbij komend idee, dat werkt wel, al weet ik 's ochtends lang niet altijd wat ik met de opgetekende kreten bedoeld had te onthouden. Het bloggen heeft kortom wel z'n plek gevonden, wat toch nog steeds van een hoop zaken en verrichtingen niet gezegd kan worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten