Wat al bizar was krijgt nu absurde trekjes. Man van barvrouw had het weer op de heupen met z'n privé-claim op wat communaal is. Weer een hoop gegil en gezwaai met een stok. Een betere manier om de honden wild te ktijgen, kan ik zo ff niet bedenken. Je kunt erop wachten, maar dat gaat eens een keer mis. 3x30 kg dat loopt te rukken aan drie afzonderlijke lijnen in twee handen, zou nog weleens uit de hand kunnen lopen. Nou hij zou de politie gaan bellen. Ga je gang.
Het was deze keer al kantje boord, toen hij een van de honden aan de lijn een mep verkocht. Ik kon niet zien wie het was. Rosa? Ik heb hem toen maar ff een vinger onder zijn neus geduwd. Daar schrok ie van. Vast niet verwacht. Die arme man moet een hele verkeerde dronk hebben of een of andere rare drijfveer.
Op de weg terug van de wandeling, gewoon over het asfalt, liep de beste man achter een hek z'n telefoon op mij en de honden te richten. Natuurlijk ging mn Rosa tekeer en de rest aan de lijn deed mee. Honden zijn geen goudvissen. Ja, ja, 112 zei hij te bellen. Weet niet, maar volgens mij is dat nummer niet voor blaffende honden, die je aan jezelf hebt te danken. Natuurlijk stond ik te rillen van angst, diep onder de indruk .... 112, vanwege blaffende honden en zonder context. Laat dat staartje maar komen, als het al komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten