Mijn telefoon ligt met regelmaat 's nachts aan het infuus. Niet iedere nacht en ook niet alleen 's nachts maar zo eens in de paar dagen gaan de lege batterijen van het ding en van mezelf mooi gelijk op. De laatste overpeinzingen intikken voor het slapen gaan werkt minder lekker, als het ding aan een kabel hangt. Uiteindelijk leg ik 'm dan weg naast het bed op iets dat tegemoet komt aan het idee van een nachtkastje maar eigenlijk een kruk is.
Zonder die kabel wil het best voorkomen, dat ik al schrijvende of bedenkend wat te schrijven in slaap val. Wonder boven wonder vind je dan de foon 's ochtends ergens in bed en niet ernaast op de vloer. Dat weet je dan meestal wel, dat je weer een keertje met het ding in je handen dromeland bent binnen gewandeld.
Nu had ik laatst, telefoon dus aan de oplader, dat ik het ding heel bewust op de kruk heb gelegd en 's morgens wakker werd en het ding naast me in bed had liggen. Kaboutertjes schijnen niet te bestaan, dus ik zal het zelf gedaan hebben, kon me daar echter absoluut niets van herinneren. Er waren geen aantekeningen toegevoegd en om te zien hoe laat het is, hoef ik maar op een knop te drukken en niet het ding op te pakken.Waarom dus? Raar gevoel was dat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten