Gisteren op dreef. Vandaag van slag. Hollen. Stilstaan. Op. Neer. Wen je daar aan? Ik weet niet. In zoverre, dat ik me er steeds minder over verbaas, erger of mee bezig ben. Zoiets als regen. Leuk ga ik het nooit vinden. Het befaamde dieselen bevalt me stukken beter. Geen start-en-stop geval. Al eens mee onderweg geweest mn in een stad? Je krijgt er het heen en weer van. Ook een Feniks moet het volgens mij een keertje zat worden.
Nog maar een koffie en me dan met een diepe zucht van de stoel verheffen, bergschoenen aantrekken, water meenemen en richting de tuin. Continuïteit zou iets moeten zijn, dat zichzelf in stand houdt en niet iedere keer weer aangeduwd wenst te worden. De luxe van het niksdoen, maar niet heus. Een jaar 'op de bank liggen', als ik het al zou willen, is gewoon niet mogelijk. Toch is dat niks willen noch moeten een aantrekkelijk idee. Ik zou eens moeten (?) proberen d'r achter te komen, waar dat van dan komt.
Voor vandaag dat duwtje maar weer. Hoef daar gelukkig niet de hele dag mee bezig te zijn. Eenmaal aan de gang, houdt het zichzelf in beweging. Zien of dat vandaag ook weer wil. Liefst tot ergens aan het eind van de middag, Maar of dat gaat lukken ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten