Bijna half twee 's middags. Geen koffie gehad en net voor het eerst op mijn gat. Ziek, zwak en misselijke pup leek me wel aan een dierenarts toe. En dan niet eentje van Coves, waar ik eerst tot ergens in de avond moet wachten en dat weinig anders zal voorstellen, dan ik de afgelopen dagen zelf al heb gedaan. Sibiu dus, die kleine moest naarstig aan het infuus.
Nog weer twee andere vertoonden de verkeerde tekenen en stonden niet keffend op hun achterpoten tegen de kopskant van het hok. Eerst maar eens naar binnen gehaald. Eentje leek wat harder aangeslagen dan de ander. Twee mee voor het infuus? Dat na wat wikken en wegen niet gedaan. Uiteindelijk misschien niet zo slim, zij ligt er nu knap uitgeteld bij. Hopelijk heeft het ontwormen een verbetering tot gevolg.
De behandelde pup maakt absoluut geen fittere indruk. De beste man wilde me ook vanmiddag weer terug zien. Dupa Masa. Na de tafel. Om een uur of twee dus. Lijkt me een beetje nonsens. Helaas niet helder genoeg om te vragen, waarom ie het beestje dan niet opneemt en ik het morgen of overmorgen (als alles goed gaat) kan ophalen?? Daar dacht ik pas aan in de auto op weg naar huis. Ik sta daar niet alleen het diertje in de gaten te houden, want het spreekuur gaat gewoon door en de spreekkamer heeft drie behandelplekken, maar moet ook een uur heen en dito weer terug èn morgenochtend opnieuw.
Ik laat het maar ff afhangen van hoe het kleintje reageert. Het heeft op het ogenblik weinig te missen. Minder nog dan de beroerst ogende van het twijfelachtige stel van vanochtend. Die kreunt een hoop, maar loopt wel af en toe rond en drinkt van de waterbak. Ondertussen is hier de boel weer 'lekker' overhoop gegooid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten