Niks meewerken. De laatste halve vierkante meter zat er niet meer in. Net voor het water naar beneden stortte, was ik binnen en had het hok van de puppies toegedekt. Timing die in een hedendaagse actiethriller niet zou hebben misstaan. Misschien straks verder. Scheelt toch als de zon niet op je knar staat te branden. Voor de grond maakt het weinig uit. Daar zijn weinig momenten en omstandigheden te bedenken waarop resp. waaronder de bewerkbaarheid beter zou zijn dan nu. Ietsje meer vocht en de kleizooi kleeft aan je spade en nog ietsje meer droogte en uit de eerste 10 cm kun je stenen zagen. Zien hoe het straks is, want het komt met bakken naar beneden.
De piek van de neerslag valt hier in de zomer en dan mn in dit soort stortregens. Kan me de riviertjes en ook de straatbrede rivier van vorig jaar nog herinneren. Ik blijf een voorstander van nachtelijke buien en dan meer van die miezer dan met vernietigende waterkracht. Maar mij wordt in deze niks gevraagd. Scheppingsfoutje zoals er wel meer zijn.
Het begint er naar uit de zien, dat ik de tuin vanmiddag kan vergeten. Maar niet getreurd, zat andere dingen te doen. De wolk is nog niet leeg en het moment komt er aan, dat de Pc eindelijk, eindelijk, eindelijk geherconfigueerd kan worden. Dan ben ik sowieso een paar dagen van straat, los van de wereld en de wereld verlost van mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten