Zelden zo'n drukke droomnacht gehad als vannacht. Vanuit de ene droom, wakker en weer weg in de volgende droom. En geen Tarkovsky-achtig trage stills maar druk, drukker en erger. Niet alleen de gangen en trappen, het rennen en vliegen, de feesten en het zoeken maar ook diverse verhaallijnen door elkaar. Het tussendoor wakker worden fungeerde als het ware als rustpunt, ademhalen en weer onderduiken. Toch zijn de afgelopen dagen geen achtbaan aan bezigheden geweest. Ja, vergeleken met een handvol jaren geleden misschien, maar zo simpel sec? Neuh!
Ik heb de dagen haast nodig om bij te komen van de nachten ipv omgekeerd. Hoe wil ik ooit de rust vinden om verhaallijnen te volgen in hun ontwikkeling? Ik ben blij als ik mij mijn eigen leven kan bijbenen. Ja, hollen of stilstaan. Toen ik stilstond werkte het ook niet. Dat klopt. Tijd te over maar een dikke kurk op de verbeelding.
Zou het werken als ik terugkeer naar Toulouse, Umbrië of LpM? Bij Korcula heeft het niet gewerkt. De sfeer was nog te proeven maar de rust me niet gegeven. En hier? Al die oudje vrouwtjes, de minderheid aan mannen, een complot? Een heksenkring? Het normale leven hier is erger dan een soap als The Bold and the Beautiful maar dan zonder de Amerikaanse kapsels en geen teveel aan centen. Een beetje vrouw in Coves houdt er een vriend op na. Het dorp smult en d'r vent maakt het niks uit of hij zit onder de plak en moet z'n kop houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten