Op een paar rake opmerkingen na heb ik niks met Dorrestein. Kan me niet heugen een boek van haar te bezitten of gelezen te hebben en toch weet haar dood mijn stemming een verkeerde draai te geven. Alsof mijn ingewanden dank twee liesbreuken dwars door mijn kruis het niets in verdwijnen. Ergens lucht het op, al weet ik, dat dit niet de bedoeling zal zijn. Nu zien dat alles in het lood blijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten