De dag komt maar aarzelend en met tegenzin uit de startblokken. Lichtbewolkt weer. Ideale dag om een eind weg te spitten. Het zal er ook wel van komen. Straks. Ook zonder 'van harte' is omgespit omgespit. Het zou prettig zijn, als de slinger, de beweging de kant op waar ie nu gaat, iets sneller zou kunnen maken dan de beweging de betere kant op. Zogezegd bergaf voor de mindere stemming en bergop, langzamer en vooral langer, voor het betere humeur. Je doet er zoveel moeite voor en het duurt altijd weer korter, dan je lief is. De goeie kant op, wel te verstaan. Voor die andere kant doe ik geen moeite, dat gaat vanzelf. Nare eigenschap van verkeerde zaken.
Die spade in de grond gaat goed doen. Kijk (!), zo moeten we het hebben. Nog ff de laatste ruis uit het systeem filteren en aan de slag. Wortels, wortels en nogmaals wortels. Dat aarden kan niet anders dan lukken. De laatste plantjes in de grond en dan verder met het creëren van structuur. Wel 'groeien en bloeien' maar liever niet op z'n natuurs.
Gisteren nog ergens een stomme opmerking gelezen van iemand, die het over 'natuur maken' had. Natuur maak je niet. Natuur ontstaat vanzelf, daar is geen mensenhand bij nodig. Het begint met 'onkruid' en eindigt met bos. Eén lange ketting van verschillende plantengroepen, die successievelijk gunstige voorwaarden creëren voor de groei van de volgende fase. De mens is daarbij enkel een verstorende factor, net als andere beesten trouwens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten